Η συνάντηση των αντιπροσωπειών ΗΠΑ και Λ.Δ. Κίνας στην Αλάσκα (19.3.21), έκανε ακόμα πιο σαφή την τεκτονική μετατόπιση ισχύος σε πλανητική κλίμακα. Ο Αμερικανός υπουργός εξωτερικών, εξαπέλυσε επίθεση κατά των φιλοξενούμενων με ύφος επικυρίαρχου, για το σύνολο της κινεζικής οικονομικής και πολιτικής παρουσίας, παρεμβαίνοντας θρασύτατα στα εσωτερικά της χώρας.
Ο Κινέζος ομόλογός του αντέκρουσε την απαράδεκτη επίθεση, υπογραμμίζοντας ότι έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί οι καιροί κατά τους οποίους οι ΗΠΑ επέβαλλαν αυταρχικά τα συμφέροντά τους στον πλανήτη, καταπατώντας κάθε εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια των υπόλοιπων λαών. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζ.Μπάιντεν, αποκαλεί τον Ρώσο ομόλογό του «δολοφόνο που δεν έχει ψυχή και θα πληρώσει το τίμημα», ενώ δηλώνει ότι ο Κινέζος πρόεδρος, Σι Τζινπίνγκ «είναι... σαν τον Πούτιν, που πιστεύει ότι η απολυταρχία είναι το κύμα του μέλλοντος», προσθέτοντας πως αυτός «δεν έχει ούτε ένα δημοκρατικό κόκαλο στο σώμα του, μα είναι ένας πολύ έξυπνος τύπος». Όλα αυτά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν παιδαριώδεις καβγάδες, εάν δεν διαμείβονταν μεταξύ ηγετών χωρών, τα οπλοστάσια των οποίων μπορούν να εξαλείψουν ακαριαία κάθε ίχνος ζωής στον πλανήτη...
Η κλιμάκωση του εν εξελίξει ιμπεριαλιστικού πολέμου εκ μέρους του επιτιθέμενου ΕΥΡΩΑΤΛΑΝΤΙΚΟΥ ΑΞΟΝΑ (με επικεφαλής τις ΗΠΑ) ωθεί τους αμυνόμενους («αδίστακτα κράτη» κατά τις ΗΠΑ) σε σύμπηξη ΑΝΤΙ-ΑΞΟΝΑ διαφόρων μορφών και επιπέδων, με επικεφαλής χώρες, όπου με διάφορους τρόπους υφίσταται πρώιμος σοσιαλισμός ή/και κατάλοιπά του (όπου αυτός έχει ηττηθεί).Στο συνασπισμό συμμετέχουν χώρες-κοινωνίες με έντονο το στίγμα του αντιιμπεριαλιστικού-αντιαποικιακού αγώνα σε Ασία, Αφρική και Λατινική Αμερική. Αυτό υποδηλώνει και η «Ομάδα Φίλων για την Υπεράσπιση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών», που ιδρύθηκε εφέτος από 17 κράτη μέλη του ΟΗΕ, μεταξύ των οποίων Ιράν, Ρωσία, Κίνα, Συρία και Βενεζουέλα και άλλες χώρες-στόχοι κυρώσεων, πραξικοπημάτων και ωμών στρατιωτικών επεμβάσεων εκ μέρους του Ευρωατλαντικού άξονα.
Ο πόλεμος αυτός, η γενικευμένη κλιμάκωση του οποίου επιταχύνεται, συνιστά τεράστιας κλίμακας καμπή στην ιστορία, έκφανση ανειρήνευτων αντιφάσεων και ανταγωνισμών. Εντός αυτών των ανταγωνισμών, εκτός από τον όλεθρο, περικλείεται και ένα πρωτόγνωρο για την ανθρωπότητα δημιουργικό δυναμικό επικείμενων επαναστατικών απελευθερωτικών αλλαγών, οι οποίες δεν αφορούν ένα απροσδιόριστο μακρινό μέλλον «ωρίμανσης των συνθηκών», αλλά όλο και πιο άμεση προοπτική. Εδώ αποβαίνουν ανεπαρκέστατα τα στατικά ισοπεδωτικά σχήματα «ίσων αποστάσεων» που δεν λαμβάνουν υπόψιν τις ποιοτικές και ουσιώδεις κοινωνικοοικονομικές, πολιτικές, πολιτισμικές κ.λπ. ιδιοτυπίες των εμπλεκομένων, που αγνοούν την κοσμοϊστορική ανατροπή που επέφερε το πρώτο κύμα των πρώιμων σοσιαλιστικών επαναστάσεων, με όλες τις νίκες και τις ήττες του. Τα εν λόγω γεγονότα απαιτούν τοποθέτηση βάσει ενδελεχούς επιστημονικής διερεύνησης, και όχι στερεοτυπικών σχηματοποιήσεων εκ του προχείρου.
Με αυτές τις δραματικές αλλαγές, η κλιμακούμενη πρόσδεση της Ελλάδας στο άρμα των πλέον επιθετικών δυνάμεων που βρίσκονται σε κατάπτωση, γίνεται όλο και πιο αυτοκαταστροφική για το λαό...
Δημήτρης Πατέλης
Αν. καθηγητής Φιλοσοφίας Πολυτεχνείου Κρήτης