ΟΧΙ στο ευρωατλαντικό
ιουλιανό πραξικόπημα!
Ανένδοτος αγώνας ενάντια σε κάθε ταπείνωση,
δανειακή σύμβαση και μνημόνιο. ΟΧΙ στο ευρώ, στην ΕΕ, στο ΔΝΤ και στην αποικία
χρέους!...
[Δημοσιεύθηκε στην “Εφημερίδα των
συντακτών”, 13 Ιουλίου 2015 http://www.efsyn.gr/arthro/ohi-sto-eyroatlantiko-ioyliano-praxikopima ]
Γράφει ο Δ. Πατέλης[1]
Το μείζον, που δεν τόλμησε να θέσει η κυβέρνηση ως
ερώτημα στο δημοψήφισμα, το έθεσαν ωμά, εκβιαστικά και απροκάλυπτα οι κορυφαίοι
γραφειοκράτες της ΕΕ και οι ηγέτες των ισχυρότερων χωρών, με την χονδροειδή
έπαρση του αποικιοκράτη. Όρισαν λοιπόν αυτοί το περιεχόμενο του
ερωτήματος του δημοψηφίσματος ως ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο ευρώ και στην ΕΕ, νομίζοντας ότι
(σε συνδυασμό με την τρομοκρατία τραπεζών και ΜΜΕ) θα κάμψουν το
λαό! Ο λαός σήκωσε το γάντι στην ιταμή πρόκληση, και απάντησε με
αγέρωχη αξιοπρέπεια στη θρασύτατη κατάργηση της
κυριαρχίας του, με σαφέστατους όρους ρήξης και όχι υποταγής, παραμερίζοντας
τα άκυρα και παρελκυστικά αδιέξοδα φυγομαχούντων.
Τόσο στην Ουκρανία, όσο και στην περιφέρεια της
ευρωζώνης, έχουμε ένα πόλεμο που εξαπολύει ο ίδιος άξονας, απ' όπου δεν υπάρχει
άλλος δρόμος διαφυγής, εκτός από αυτόν της συντριβής-παράδοσης ενός εκ των
αντιμαχομένων. Στον πόλεμο, οι αντιμαχόμενοι χρησιμοποιούν όλα τα μέσα για να
κατατροπώσουν τον αντίπαλο. Όταν είναι δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ πολιτικής και
πολέμου, νικά όποιο στρατόπεδο συγκροτείται σε οργανωμένο μέτωπο, με σαφείς
σκοπούς και προοπτική, που την επιβάλλει με όλα τα μέσα, κατακτώντας τη
στρατηγική πρωτοβουλία των κινήσεων. Σκοπούς και προοπτική που εδράζονται στη
σαφή διάγνωση της κατάστασης, στην επίγνωση όλου του φάσματος των πιθανών και
απίθανων κινήσεων του αντιπάλου, ώστε να διαθέτουν έτοιμες εναλλακτικές και
αιφνιδιαστικές-ασύμμετρες κινήσεις, με ισχυρά ερείσματα εντός και εκτός της
χώρας και την αντίστοιχη οργανωμένη μαζική κινητοποίηση. Μόνον αυτό το στρατόπεδο–μέτωπο μπορεί να γίνει πόλος έλξης με όρους
ηθικοπολιτικής ηγεμονίας, να αδρανοποιήσει ή/και να καθυποτάξει τις
αμφιταλαντευόμενες μάζες, ώστε τελικά να νικήσει.
Εδώ δεν έχουν θέση εν λευκώ αναθέσεις και “μυστική
διπλωματία” πίσω απ' την πλάτη του λαού. Ποιός ετοιμάζει το λαό για αυτά που έρχονται;Μέχρι στιγμής, το μαύρο στρατόπεδο-μέτωπο του «Ανήκομεν εις την Δύσιν», παίζει χωρίς ουσιαστικό αντίπαλο.
Η ίδια η κυβέρνηση, την επομένη του δημοψηφίσματος, μαζί με την 5η φάλαγγα των
προθύμων, έσπευσε να βαφτίσει το ΟΧΙ του λαού ΝΑΙ. Η
ευρεία εντολή των 251 καθεστωτικών «ναι», με την οποία ο κ. Τσίπρας
εξουσιοδοτήθηκε από τη Βουλή να διαπραγματευτεί την ατιμωτική συμφωνία άνευ
όρων παράδοσης στους δανειστές, αποτέλεσε την τελική πράξη ακύρωσης του “πρώτη
φορά αριστερά”, που σηματοδοτεί τον ιδεολογικό, πολιτικό και ταξικό χαρακτήρα του
πραξικοπήματος, με τη συνέργεια του μετώπου του ηττημένου ΝΑΙ! Αυτό
το πραξικόπημα, αυτή η πρωτοφανής ταπείνωση του λαού, δεν θα περάσει.
Ο άξονας έχει ενεργοποιήσει το
δοκιμασμένο πακέτο πολιτικών, προπαγανδιστικών και πολεμικών τεχνολογιών
χειραγώγησης. Ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του
διαπομπεύονται ασυστόλως και μεθοδευμένα ως αφερέγγυοι “παρίες”, επικίνδυνοι,
“προδότες” της εμπιστοσύνης του άξονα, όπως ο Μιλόσεβιτς, ο Καντάφι κ.ο.κ. Στο πρόσωπό τους ο άξονας θέλει να τιμωρήσει και να
ταπεινώσει περαιτέρω το λαό μας. Οι μηχανισμοί (κρατικοί, διακρατικοί & παρακρατικοί)του ευρωατλαντισμού,
προς το παρόν βολεύονται με το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, κρατώντας ως
εφεδρεία τα σχέδια ένοπλης χούντας τύπου Κιέβου.
Ο λαός μας δεν συνηθίζει να
παραδίδεται αμαχητί και άνευ όρων. Αν κάποιοι νομίζουν ότι με εκχωρήσεις και
υποταγή θα εξευμενίσουν το θηρίο, ώστε να σώσουν τις καρέκλες και τα κεφάλια
τους, είναι βαθιά γελασμένοι και ανιστόρητοι. Αν δεν μπορούν ή/και δεν θέλουν
να προωθήσουν την ιστορική λαϊκή ετυμηγορία, αν επιμένουν “δειλοί, μοιραίοι κι
άβουλοι αντάμα”, ας παραμερίσουν να προσμένουν μόνοι “κάποιο θάμα”, χωρίς να
παίζουν στην πλάτη του λαού.
Όσοι πραξικοπηματικά έσπευσαν να
ερμηνεύσουν το 61,3% ως εν λευκό εξουσιοδότηση για εθελόδουλη παράταση και
εμβάθυνση του καθεστώτος υποταγής θα λογοδοτήσουν. Αν “δεν κατάλαβαν”, οφείλουν
ή να προσφύγουν εκ νέου στη λαϊκή ετυμηγορία με το σαφές ερώτημα “ΝΑΙ ή ΟΧΙ
στο ευρώ, στην ΕΕ και στην αποικία χρέους”, ή να σιωπήσουν και να
παραιτηθούν ως αναντίστοιχοι των περιστάσεων.