|
|
|
|
Συνοπτική αναφορά στο πλαίσιο και τις βασικές θεματικές των μαθημάτων και βιβλιογραφία.
Αναλυτικό πρόγραμμα και βιβλιογραφία.
Για να παρακολουθήσετε τα μαθήματα ιστορίας του μαρξισμού πατήστε εδώ.
Στις συνθήκες της τρίτης βαθύτερης και πιο μακροχρόνιας δομικής κρίσης του παγκόσμιου κεφαλαιοκρατικού συστήματος και του συνακόλουθου εν εξελίξει Γ' Ιμπεριαλιστικού Παγκοσμίου Πολέμου, εγείρεται επιτακτικά το ερώτημα: υπάρχει άραγε διέξοδος για τη σωτηρία της ανθρωπότητας; Η μόνη πραγματική διέξοδος είναι η επαναστατική ενοποίηση της ανθρωπότητας. Η διέξοδος αυτή απαιτεί σφαιρική, θεωρητική και πρακτική προετοιμασία του υποκειμένου των επικείμενων νικηφόρων σοσιαλιστικών επαναστάσεων που κυοφορεί νομοτελώς το παγκόσμιο κεφαλαιοκρατικό σύστημα στην κρίση και στον πόλεμο. Αναγκαίος όρος για αυτή την προετοιμασία είναι η συστηματική κριτική μελέτη, η διαλεκτική-δημιουργική ανάπτυξη, η διάδοση και η πρακτική εφαρμογή της επαναστατικής θεωρίας. Τα παραπάνω είναι ανέφικτα χωρίς τη συστηματική και συγκεκριμένη διερεύνηση της ιστορίας της επαναστατικής θεωρίας, κυρίως στο έργο των θεμελιωτών του μαρξισμού, με τον οποίο δρομολογείται η ανάπτυξη της διαλεκτικής συνθετικής επιστήμης, σε σχετικά αυτοτελή μεν, πλην όμως, οργανικά αλληλένδετα γνωστικά πεδία. Η μαρξιστική συνθετική επαναστατική θεωρία προέκυψε ιστορικά μέσα από το ερευνητικό και πρακτικό έργο τιτάνων της σκέψης και της δράσης. Ως εκ τούτου, μόνο ιστορικά μπορεί να διαγνωσθεί η ουσία της επαναστατικοποίησης της κοινωνικής θεωρίας, φιλοσοφίας και μεθοδολογίας που επέφερε το έργο των Κ. Μαρξ και Φ. Ένγκελς. Έτσι μπορεί να αναδειχθεί η ιστορική νομοτέλεια που διέπει την κατηγοριακή και εννοιολογική δομή της νόησης στην ερευνητική διαδικασία. Το καθήκον αυτό δεν είναι ακαδημαϊκό. Πρέπει να ξαναβρούμε το νήμα της αυθεντικής επαναστατικής σκέψης, η απουσία της οποίας οδηγεί μονοσήμαντα σε όλο και πιο τραγικά αποτελέσματα και ήττα. Είναι ζωτικής σημασίας η επιστημονική διερεύνηση της βασικής αρτηρίας της ανάπτυξης της επαναστατικής θεωρίας του μαρξισμού, των ιστορικών όρων και των ορίων του μεγαλειώδους κεκτημένου του, για την περαιτέρω ανάπτυξη της επαναστατικής έρευνας και της θεωρίας, που συνιστά εκ των ων ουκ άνευ όρο για την ανασυγκρότηση του νικηφόρου επαναστατικού κινήματος της εποχής μας και του μέλλοντος. Η διερεύνηση αυτή δεν μπορεί να είναι γόνιμη και δημιουργική αν ανάγεται σε ακαδημαϊκό αρχειακό σχολαστικισμό, σε δογματικές αγκυλώσεις ή/και σε αναθεωρητικό εκλεκτικισμό, με διάχυση της επαναστατικής θεωρίας σε ποικίλα αστικά, ανορθολογικά κλπ ρεύματα, βάσει συγκυριακών και μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Δεν μπορεί να εγκλωβίζεται σε αποσπασματικές θεωρήσεις και μεταφυσικές αντιδιαστολές στοιχείων και περιόδων της ιστορικής ανάπτυξης του μαρξισμού (όπως π.χ. η περιβόητη “τομή” μεταξύ νεαρού και ώριμου Μαρξ). Η διερεύνηση αυτή είναι εφικτή με το βέλτιστο τρόπο από τη σκοπιά της διαλεκτικής ανάπτυξης-άρσης του κεκτημένου του μαρξισμού, υπό το πρίσμα των νέων ερευνητικών και πρακτικών αναγκών της εποχής μας.*****************************************
